ஒரே சைக்கிள், ரெண்டு ஹேண்டில் பார், ரெண்டு பெடல், ரெண்டு பேர் ஓட்டணும் இந்த சைக்கிள் ரைட் ரொம்ப ஜாலியான ஒண்ணு.
முனியப்பனும் அமரும் டபுள் பெடல் சைக்கிள்ல கொடக்கானலுக்கு முனியப்பனும் அமரும் டபுள் பெடல் சைக்கிள்ல கொடைக்கானல்ல 18.04.2011 அன்னைக்கி போனாங்க. முனியப்பன் முன்னால சீட், அமர் பின்னால சீட், ரெண்டு பேரும் பெடல் பண்ணிக்கிட்டு கிளம்பிட்டாங்க. அமர் .. இள ரத்தம் ஸ்பீடா பெடலைப் போட்டார். முனியப்பனும் அவர் பங்குக்கு தொங்க தொங்கன்ணு பெடல் போட்டார்.
கொடைக்கானல் ஏரிய சுத்தி சைக்கிள்ல ரவுண்ட். ரெண்டு பேரும் பெடல் போட்டுக்கிட்டே இருக்காங்க, புறப்பட்ட இடம் வரக்காணோம். இருட்ட வேற ஆரம்பிச்சிருச்சு; அமர், முனியப்பன் ரெண்டு பேருக்கும் சந்தேகம்.... கரெக்டான பாதையில தான் போய்க்கிட்டு இருக்கோமான்னு.... ஏரியச் சுத்தி தான் போய்க்கிட்டு இருக்காங்க, ஆனாலும் புறப்பட்ட இடம் வரலை. சரி போவோம்ணு ரெண்டு பேரும் போனாங்க. Boat Houseம் சிறுவர் பூங்காவும் வந்துச்சு.... அதுக்கப்பறம் தான் "அப்பாடா... நாம தொலஞ்சு போகலன்னு நம்பிக்கை வந்துச்சு."
இப்ப நல்லா இருட்டிருச்சு. இன்னும் புறப்பட்ட இடத்துக்குப் போய்ச் சேரலை. துப்பாக்கிய வச்சு பலூன் சுடுற கடை வழில வந்துச்சு. அமர் பலூன் சுட கௌம்பிட்டார். அப்புறம் அவிச்ச கடலைப் பருப்பு, ரெண்டு பேரும் ஜாலியா பேசிக்கிட்டே போனாங்க. ரொம்ப இருட்டிருச்சு .... ரோட்ல வேற யாரும் இல்லை, சோடியம் வேப்பர் வெளிச்சம் தான், நம்பிக்கையா டபுள் பெடல் போட்டு ஓட்டுனாங்க... எதுத்தாப்புல ஒரு குட்டி சைக்கிள் வருது. நம்ம ஆள் மாதிரி தெரியுதேன்னு பாத்தா .... நம்ம அஷூக்குட்டி.
ரொம்ப நேரமா அண்ணன் அமரையும், மாமாவையும் காணாமேன்னு அவர் அப்பாவ துணைக்கு கூப்பிட்டுக்கிட்டு அவர் ஒரு சைக்கிள்ல வந்துட்டார்.
முனியப்பனும், அமரும் ஏரியச் சுத்துனாங்கள்ல .... கொஞ்சம் தரம் தானாம் அது - 6 கி.மீ.. அவ்வளவு தூரம் டபுள் பெடல் போட்டு இருட்டுல போனது, அஷூவ பாத்ததும் அந்த சிரமம் போயிருச்சு.
முனியப்பனும் அமரும் டபுள் பெடல் சைக்கிள்ல கொடக்கானலுக்கு முனியப்பனும் அமரும் டபுள் பெடல் சைக்கிள்ல கொடைக்கானல்ல 18.04.2011 அன்னைக்கி போனாங்க. முனியப்பன் முன்னால சீட், அமர் பின்னால சீட், ரெண்டு பேரும் பெடல் பண்ணிக்கிட்டு கிளம்பிட்டாங்க. அமர் .. இள ரத்தம் ஸ்பீடா பெடலைப் போட்டார். முனியப்பனும் அவர் பங்குக்கு தொங்க தொங்கன்ணு பெடல் போட்டார்.
கொடைக்கானல் ஏரிய சுத்தி சைக்கிள்ல ரவுண்ட். ரெண்டு பேரும் பெடல் போட்டுக்கிட்டே இருக்காங்க, புறப்பட்ட இடம் வரக்காணோம். இருட்ட வேற ஆரம்பிச்சிருச்சு; அமர், முனியப்பன் ரெண்டு பேருக்கும் சந்தேகம்.... கரெக்டான பாதையில தான் போய்க்கிட்டு இருக்கோமான்னு.... ஏரியச் சுத்தி தான் போய்க்கிட்டு இருக்காங்க, ஆனாலும் புறப்பட்ட இடம் வரலை. சரி போவோம்ணு ரெண்டு பேரும் போனாங்க. Boat Houseம் சிறுவர் பூங்காவும் வந்துச்சு.... அதுக்கப்பறம் தான் "அப்பாடா... நாம தொலஞ்சு போகலன்னு நம்பிக்கை வந்துச்சு."
இப்ப நல்லா இருட்டிருச்சு. இன்னும் புறப்பட்ட இடத்துக்குப் போய்ச் சேரலை. துப்பாக்கிய வச்சு பலூன் சுடுற கடை வழில வந்துச்சு. அமர் பலூன் சுட கௌம்பிட்டார். அப்புறம் அவிச்ச கடலைப் பருப்பு, ரெண்டு பேரும் ஜாலியா பேசிக்கிட்டே போனாங்க. ரொம்ப இருட்டிருச்சு .... ரோட்ல வேற யாரும் இல்லை, சோடியம் வேப்பர் வெளிச்சம் தான், நம்பிக்கையா டபுள் பெடல் போட்டு ஓட்டுனாங்க... எதுத்தாப்புல ஒரு குட்டி சைக்கிள் வருது. நம்ம ஆள் மாதிரி தெரியுதேன்னு பாத்தா .... நம்ம அஷூக்குட்டி.
ரொம்ப நேரமா அண்ணன் அமரையும், மாமாவையும் காணாமேன்னு அவர் அப்பாவ துணைக்கு கூப்பிட்டுக்கிட்டு அவர் ஒரு சைக்கிள்ல வந்துட்டார்.
முனியப்பனும், அமரும் ஏரியச் சுத்துனாங்கள்ல .... கொஞ்சம் தரம் தானாம் அது - 6 கி.மீ.. அவ்வளவு தூரம் டபுள் பெடல் போட்டு இருட்டுல போனது, அஷூவ பாத்ததும் அந்த சிரமம் போயிருச்சு.
